Forgsztag, foktopsel, flaszencug i inne trudne słowa na “F” w naszym najnowszym odcinku słownika pojęć żeglarskich. Z pewnością znajomość tych pojęć będzie pomocna.
Część dotyczącą litery “E” znajdziesz tutaj: „E” – słownik terminów żeglarskich
SŁOWNIK: A | B | C | D | E
Czarter jachtu na mazurach jest jedną z najciekawszych form spędzania i wypoczywania w tym regionie kraju. Jednak, by robić to bezpiecznie. Czy to z patentem żeglarskim czy czarterując jacht bez patentu. Warto najpierw poznać teorię. Dlatego przygotowaliśmy nasz słownik pojęć żeglarskich.
Forsztag – lina biegnąca od topu lub górnej części masztu do dziobu.
Fala – bardziej lub mniej rozbudowane, sinusoidalne zniekształcenie powierzchni wody na akwenie spowodowane najczęściej tarciem wiatru o powierzchnię wody.
Faleń – małej łódki będącej na wyposażeniu jachtu lub innej małej jednostki pływającej. Przywiązuje się ją faleniem do jednostki w okolicy jej linii wodnej.
Faleza – stroma, często pionowa ściana brzegu morskiego lub jeziornego, utworzona wskutek podmywania brzegu przez fale (procesu abrazji) zachodzącego u jej podstawy na styku z platformą abrazyjną.
Falochron – konstrukcja służąca do ochrony brzegu, portu, jachtów lub statków przed działaniem fal. Rozbija fale, nie dopuszczając do uszkodzeń nabrzeża.
Falochron może stanowić betonowa ściana, nasyp z gruzu, kamieni lub drewnianych fal.
Falrep (linka poręczowa) – linka biegnąca wzdłuż trapu zaburtowego pełniąca rolę barierki trapu.
Falszburta – listwa, stalowa linka lub barierka znajdująca się na krawędzi jachtu. Ułatwia pracę na pokładzie jachtu i chroni obiekty przed wpadnięciem do wody.
Falszkil (bulbkil, finkil) – stała płetwa wystająca w dół z dna jachtu żaglowego, będąca przedłużeniem stępki na całej lub znacznej jej długości. Spełnia rolę stałego miecza i jednocześnie balastu. Balast w falszkilu jest tak usytuowany, że stanowi razem z samym falszkilem jednolitą powierzchnię i kształt, stąd nazywany jest balastem integralnym. Z tego samego powodu również całość, czyli falszkil oraz balast nazywana jest potocznie falszkilem.
Fał – lina służąca do podciągania w górę różnych ruchomych części osprzętu jednostki np.: żagli, spinakerbomu, miecza, płetwy steru itp. Element olinowania ruchomego.
Fał awaryjny – dodatkowy fał na maszcie bez określonej funkcji żaglowej; podnosi się na nim pająka.
Fartuch sztormowy – wykonane z mocnej tkaniny lub siatki znaczne podwyższenie wolnej krawędzi koi, które zakłada się w czasie silnych przechyłów jednostki dla zabezpieczenia śpiących przed wypadnięciem.
Farwater (tor wodny) – droga dla jednostek pływających, bezpieczna o odpowiedniej głębokości, wyznaczona na akwenie trudnym lub niebezpiecznym, oznaczona stałymi lub pływającymi znakami nawigacyjnymi.
Feluka (faluka) – rodzaj tradycyjnej łodzi żaglowej używanej na osłoniętych wodach Morza Czerwonego, na wschodnim Morzu Śródziemnym, a w szczególności na Nilu w Egipcie. Ożaglowanie feluki składa się z jednego bądź dwóch żagli łacińskich.
Filtr wody pitnej – filtr słodkiej wody zaburtowej uzdatniający tak, by nadawała się do spożycia.
Finkil (balast płetwowy) – stała płetwa balastowa na jachcie przytwierdzona od spodu do stępki (kilu) w jej części środkowej lub środkowo-tylnej. Wykonana jest w całości z ciężkiego materiału (tzn. nie zawiera specjalnego balastu umieszczonego w jej dolnej części).
Flaglina – linka do podnoszenia na masztach flag sygnałowych i bandery.
Flagowy – węzeł żeglarski.
Flagsztok – drzewce na którym zawieszana jest bandera. Pięta flagsztoka na statku handlowym, okręcie wojennym czy jachcie żaglowym umieszczana jest najczęściej na rufie jednostki bądź topie bezanmasztu. Na topie flagsztoka znajduje się jabłko z otworem, poprzez który przechodzi flaglinka.
Flara – pochodnia trzymana w ręku lub wystrzeliwane łuczywo spadochronowe palące się na czerwono jest sygnałem wzywania pomocy na wodzie. Używanie w innych celach jest prawnie zabronione.
Flaszencug (niem. Flaschenzug) – patrz tryfor.
Flauta – cisza morska, lustrzana tafla wody. Bezwietrzna pogoda, charakteryzująca się zupełnym brakiem fal na tafli wody.
Flisak (oryl, flis) – przedstawiciel grupy zawodowej zajmującej się w dawnej Polsce flisem, czyli rzecznym spławem (transportem) towarów.
Fok – żagiel znajdujący się na dziobie jachtu, mocowany przeważnie na sztagu. Fok jest przeważnie żaglem trójkątnym. Fok czworokątny spotykany jest wyłącznie na żaglowcach rejowych (Pogoria). Fok to także potoczna nazwa fokmasztu, czyli pierwszego od dziobu masztu na żaglowcach trój- i więcej masztowych.
Fokmaszt – pierwszy maszt od strony dziobu.
Foksztaksel – żagiel trójkątny rozpinany na foksztagu.
Foktopsel (fortopsel) – górny, skośny żagiel na przednim maszcie statku.
Fordek (pokład dziobowy) – powierzchnia pokładu statku w dziobowej części jednostki, znajdująca się nad forpikiem. Na żaglowcu fordek rozciąga się od dziobu do pierwszego masztu.
Fordewind – kurs jachtu, przy którym wiatr wieje od rufy lub też pełny wiatr wiejący prosto od rufy.
Forkasztel – nadbudówka pokładu w części dziobowej.
Forluk – przedni właz do wnętrza jednostki.
Forpik – komora ładunkowa pod pokładem dziobowym, na jednostkach żaglowych zwykle wykorzystywana jako magazyn aktualnie nieużywanych żagli.
Forsztag – lina podtrzymująca maszt, biegnąca od topu masztu do dziobu lub noku bukszprytu; pierwsza lina przecinająca fordewind.
Forsztaksel – żagiel trójkątny rozpinany na forsztagu.
Fracht – opłata za przewóz towarów wnoszona przy jego odbiorze. Także popularna nazwa przewożonego jednostką ładunku.
Frachtowiec – jednostka przeznaczona do usługowego, morskiego przewozu towarów.
Fregata – żaglowiec przynajmniej trzymasztowy (czasami cztero- i pięciomasztowy), niosący na wszystkich masztach ożaglowanie rejowe. Na stermaszcie, poza żaglami rejowymi, może znajdować się też żagiel gaflowy np. SV Dar Pomorza, STS Dar Młodzieży.
SŁOWNIK TWIST CZARTER - CZARTER JACHTÓW NA MAZURACH: A | B | C | D | E